My book - mania is well known amomg my family relatives & my friends. Once they name me bookfriend, twice they call me bookworm. And, for telling the truth, they have right.
Certainly I owe my love to books to my deceased uncle Ierotheos. But, frequently I wonder what I could do without my bookseller, Stergios.
A maniac reader himself, Stergios is for sure one of the most well informed persons in the book field in Hellas. But, the most important, is that at his bookstore (a family business that he runs with his wife, Lina, and their sons) they don't treat you just as a customer.
Always having coffee and drinks available for drinking, "Fotodentro"("Light-Tree", the name of the bookstore) is a gathering place where people of art, science and spirit meet each other every week to drink their coffee or drink, to exchange opinions and of course to read and buy books. So, it'a a bookstore - cafe.
Moreover, if you are a frequent client, it doesn't take a lot to Stergios to learn your interests and preferences and to propose you titles or to inform you about a recently published work relevant to them. On the other hand, if you simply pass by asking for a book that it's not available to his bookstore, he will not hesitate to tell you where you could possibly find it.
OK, that's fine, but why am I writing all this in a weblog on journeys and youth activities? Well, knowing that I'm going to Poland, Stergios recently found me a "piece of diamond", published in Hellas just on June.
A poem by Juliusz Słowacki, a Polish poet that lived in 19th century, same period with Dionysios Solomos, the National Hellenic Poet (that they knew each other). A poem under the title "The Agamemnon's Tomb", written during a journey in Hellas.
Apart from the excellent translation by Dimitris Chouliarakis and the marvelous edition by the Gavriilidis' Editions, this book is important to me for one more reason. It's bilingual, something rare (perhaps unique) for the Polish works translated into Hellenic, that, one way or an other, are just about twenty.
So, I think I owed to Stergios to mention it in public. Thank you, Stergios!
------------------------------------------------------------------------------------------------
Η μανία μου για τα βιβλία είναι γνωστή σε συγγενείς και φίλους. Βιβλιόφιλο με ανεβάζουν, βιβλιοφάγο με κατεβάζουν. Κι εδώ που τα λέμε, δεν έχουν κι άδικο..
Η αγάπη μου για τα βιβλία οφείλεται βέβαια στον μακαρίτη τον θείο μου τον Ιερόθεο. Όμως, πολλές φορές σκέφτομαι τι θα 'κανα χωρίς τον βιβλιοπώλη μου, τον Στέργιο.
Μανιώδης αναγνώστης κι ο ίδιος, ο Στέργιος είναι ένας από τους καλλίτερα πληροφορημένους ανθρώπους στον χώρο του βιβλίου στην Ελλάδα. Το σημαντικότερο, όμως, είναι πως στο βιβλιοπωλείο του (μια οικογενειακή επιχείρηση που λειτουργεί μαζί με την γυναίκα του, την Λίνα, και τους γιους τους) δεν σε αντιμετωπίζουν απλά ως πελάτη.
Έχοντας πάντα καφέ και ποτά διαθέσιμα για κέρασμα, το "Φωτόδεντρο" (έτσι λένε το βιβλιοπωλείο του) είναι χώρος συνεύρεσης ανθρώπων της τέχνης, των επιστημών και του πνεύματος που κάθε βδομάδα βρίσκονται για να πιουν τον καφέ ή το ποτό τους, να ανταλλάξουν απόψεις και φυσικά να διαβάσουν και ν' αγοράσουν βιβλία. Ένα βιβλιοπωλείο - καφενείο, δηλαδή.
Εξάλλου, αν είσαι συχνός πελάτης, ο Στέργιος δεν θέλει πολύ για να μάθει τα γούστα και τις προτιμήσεις σου και να σου προτείνει τίτλους ή να σε ενημερώσει αν εκδόθηκε ένα καινούργιο έργο των ενδιαφερόντων σου, ενώ αν είσαι απλά περαστικός και ζητήσεις ένα βιβλίο που δεν έχει δεν θα διστάσει να σου πει σε ποιον συνάδελφό του μπορεί να το βρεις.
Ωραία όλ' αυτά, αλλά γιατί τα γράφω σ' ένα ιστολόγιο που έχει να κάνει με ταξείδια και δραστηριότητες νεολαίας; Λοιπόν, γνωρίζοντας πως θα πάω στην Πολωνία, ο Στέργιος μου βρήκε πρόσφατα ένα διαμαντάκι, που εκδόθηκε μόλις τον Ιούνιο στην Ελλάδα.
Ένα ποίημα του Πολωνού Ιουλίου Σλοβάτσκι (Juliusz Słowacki), σόκαιρου του Σολωμού (με τον οποίον γνωρίζονταν), με τίτλο "Ο Τάφος του Αγαμέμνονα", το οποίο έγραψε με αφορμή ένα ταξείδι του στην Ελλάδα.
Πέρα απ' την υπέροχη μετάφρασι και επιμέλεια του Δημήτρη Χουλιαράκη και την καλαίσθητη έκδοσι του Γαβριηλίδη, το βιβλίο αυτό είναι για μένα σημαντικό και για έναν ακόμα λόγο. Είναι δίγλωσσο, πράγμα σπάνιο (ίσως και μοναδικό) για τα Πολωνικά έργα που έχουν μεταφραστεί στα Ελληνικά, τα οποία άλλως τε είναι δεν είναι καμιά εικοσαριά.
Λοιπόν, όφειλα νομίζω μια δημόσια αναφορά στον Στέργιο. Ευχαριστώ, Στέργιε!
technorati tags:EVS
Blogged with Flock
Posts
